Święto umarlaków:)

No i stało się. Halloween ... jak co roku postanowiłem wykonać jakąś pracę związaną z tym właśnie świętem. Ja osobiście personalnie nie należę do grona osób, które w te dni chodzą w ziąb po WIELKICH nekropoliach i modlą się do marmurowych bloków. Ja tam wolałem siedzieć w ciepłym zaciszu domowym, popijać kakao i przeżywać renesans najgenialniejszych filmów grozy wszech czasów.

Najlepszy okres filmów z pod tego znaku to moim skromnym zdaniem lata 30 i 40 poprzedniego wieku, a jeśli mam już wymienić jakieś nazwiska, to nasuwają mi się dwa:

Boris Karloff i Bela Lugosi

Tego pierwszego sznuję i to bardzo ale serce skradł mi jedyny i prawdziwy Dracula wszech czasów. Hrabia Lugosi.(nawet w Transylwanii się urodził).

Więc kiedy czytam w  pewnej darmowej gazecie, którą dostaję do łapki w drodze na uczelnię, że 38 % ludzi pytanych o ulubionego wampira wskazuję Edwarda C. ze "Zmierzchu" , to ręce mi opadają.
Dla mnie to zawsze będzie Wielki Bella Lugosi.On jest nieśmiertelny i nieumarły jak to śpiewał zespół Bauhaus kiedyś.

Więc idąc tym śladem postanowiłem narysować właśnie jego. Powiedzmy, że to hołd oddany w stronę jego osoby.

No a oczywiście wam życzę udanego Święta zmarłych:)

Oświecenie?

Pod wpływem narastającej chęci zrobienia czegoś konstruktywnego i zdawania sobie powoli sprawy z tego, że codziennie jestem naocznym świadkiem cudu stworzenie, moja podświadomość postanowiła dać upust kreacjonizmowi artystycznemu czychającemu w mojej głowie..

.. dzieckiem weny był obraz..

około godziny 3:47 nad ranem 25 listopada, bo wtedy się obudziłem, wyciągnąłem spod poduszki szkicownik i ołówek i postanowiłem naszkicować to co wyśniłem przed chwilą.

I przyznam, że chociaż obraz jest strasznie sztampowy i obejmuje oklepany temat, jest on dla mnie czymś więcej. Może moim kolejnym objawieniem, a może zwyczajną imaginacją. To pozostawiam do waszej oceny. Nie żebym się tym przejął, ale będzie miło jeśli mój obraz zasieje ziarenko przemyśleń w waszej głowie to znaczy, że jego funkcja jest spełniona


Niemniej jednak jestem z niego zadowolony.

Spuszczam parę ze swojej głowy póki ją mam bo jak się skończy to długo nic nie zrobię.
W przygotowaniu jest jeszcze jeden obraz. Na razie w moim pokoju stoi na sztaludze żółty kwadrat. Pewnie jutro wezmę się do pracy:)

Kto zepsół Bogom termostat ?

Ja Ci się patrze dzisiaj rano za okno, a ty nagle ni z tąd ni z owąd... śnieg.
No cholera co to ma znaczyć. Rok temu to jeszcze ciepławo było o tej porze.

Ale nic. Twardym trzeba być, nie mientkim. Z resztą nikt nie twierdził, że życie ma być łatwe.
Co jak co teraz się grzeję w zaciszu domowym. Planowałem tak spędzić cały dzień,
Ale perspektywa pojechania na drugi koniec krakowa na uczelnie, w celu oględnięcia filmu
"Power of Art: van Gogh" była tak kusząca, że zdecydowałem się wzgardzić ciepłym łóżeczkiem.
Na szczęście film był bardzo fajny.
To wystarczyło by wynagrodzić mi spóżniony autobus, chamów w jego środku i przeklęty śnieg.

No i udało mi się dokończyć kolejny numer (#*8) "Kiler&Kozio, który dodaję do tego posta aby poprawić humor sobie i innym :) pa

Na Początek

Postanowiłem wrwszcie założyc bloga, który byłby bogaty w moje prace jaki i w refleksj.

Wariacje będą dotyczyły wszystkiego co mi na klawisze padnie.

Bloga który zawiera moje głębsze, wręcz filozoficzne posty już mam.

Ten natomiast ma być odskocznią. Czymś luźnym, może wesołym a na pewno gdzieniegdzie śmiesznym.

Mogę powiedzieć, że formą larwalną tego oto bloga był inny znajdujący się pod tym adresem:

http://kozio-komiks.blog.onet.pl

Z drugiej jednak strony chcę aby ten twór był samodzielny i nie raczkował tak nieregularnie jak poprzedni,

który zamykam.

A oto ostatni odcinek komiksu, który ukazał się na poprzednim blogu 

Kiler & Kozio

scenariusz: Ewa (Kiler) Szczęsny
rysunek Konrad (Kozio) Malicki